Pensará o porco que a súa vida é a máis contraditoria de tódolos animais da casa: vive sen traballar e vendo a súa gula alimentada para acabar sufrindo unha morte aleivosa a mans dos seus donos.
A matanza é unha tarefa que ocupa varios días e en tódolos lugares se adoita dividir de xeito similar: PRIMEIRO DÍA: Mátase o porco na adega ou na porta da casa. Mentres se agarra ó animal, o matador vaino sangrando facéndolle unha incisión na gorxa cun coitelo longo. Embaixo da gorxa hai que colocar un barreño onde cae o sangue do cocho, que ten que removerse constantemente para que non calle. Cando o porco está sangrado queimase, para limparlle a pel e quitarlle os pezuños. Mentras un vai queimando, outos vanno raspando con coitello ou incluso co sacho. Logo de queimalos compre pasarlle unha auga e fregalos cunha pedra. Na casa, as mulleres preparan a mesa para separar as tripas e quitarlles a graxa e os recortes. Durante esa noite o porco queda aberto, pendurado na adega con dúas varas atravesadas para que non peche.SEGUNDO DÍA: Tállase o porco e sepáranse as carnes de sangue para facer os chourizos de cebola e as carnes máis limpas para facer os chourizos de carne.Tamén se lava e se salga. Logo déixase na maseira. Os días para a salgadura van en razón dos quilos de carne. Consérvase a cachucha, os ósos da soá ou espiñazo, os lacóns, os xamóns, os boches ou pulmóns, o corazón e o rabo. Ó xamón hai que lle escoar ben o sangue antes de salgalo para que non se estrague. Unha vez lavado e salgado ponse uns días a afumar e despois cólgase. Con posterioridade preparan a zorza, carne picada e adobiada coa que se farán os chourizos.
TERCEIRO DÍA: Coa zorza e a cebola cocida o día anterior énchense os chourizos, primeiro os de sangue ou cebola e logo os de carne. Unha vez enchidos os chourizos remata a faena.
No hay comentarios:
Publicar un comentario