Camiño aos Milagros

A madrugada do venres día 5 ao sábado día 6 de setembro, realizamos despois de varios anos, a peregrinación ao santuario da Virxe dos Milagres, situada en Baños de Molgas.

Despois de bastantes dubidas, e vendo o tempo que facía, non sabiamos se votarnos a andar ou polo contrario iamos a quedar na cama. Nun primeiro momento a hora da saída estaba programada paras as 00:00 dende Ourense. Pero neses intres a verdade, que apetecía moi pouco comezar a camiñata de 30 quilómetros baixo a augo, polo que decidimos agardar un pouco a ver que tempo facía. As 00:30 a maior parte do grupo votouse a tras, e deu por finalizado o intento de peregrinación. Sen embargo e despois de tomar un par de cafés, os que quedabamos en pé decidimos votarnos a andar a iso da 01:15, xa que parecía que o ceo quedara un pouco mais claro.

Dito e feito, comezamos ca subida pola Santa Mariña, encontrando os primeiros grupos da "andaina do botellón" onde a maior parte de eles xa non se tiña de pé.

A verdade, que despois de todo o que chovera nas últimas horas, o ceo abrira por completo e quedou completamente descuberto, cendo as diferentes constelacións que formaban as estrelas.

Todo ía moi ben, fixemos un pequeno descanso ao chegar a Saá e compartimos impresións con outros grupos que ían facendo tamén o camiño.

Sen embargo cando collemos o desvío cara Almoite, comezou a chover, e o malo e que neste traxecto, non tiñamos onde poder acollernos, xa que non hai unha maldita cas en 5 quilómetros...

Menos mal que ao cruzar o río Arnoia e Baños de Molgas puídemos tomar un café ben quentiño.

Con todo isto xa nos atopamos nos últimos tres quilómetros, onde vas descontando os diferentes cruceiros que te atopas na cuneta, para saber que o obxectivo se atopa cada vez mais preto.

As 7:10 estabamos xa sentados na igrexa, agardando polo comezo da misa dedicada aos xoves que fan o camiño ata o Santuario (aínda que algún mais ben o desfan: tiran as sinais, os contenedores, botellas por todas as paradas de bus...)